Kleine Talen

Ik sta totaal achter het opiniestuk van Laura Boerhout, Mariska Jung en Enno Maessen, gisteren gepbliceerd op de website van de Volkskrant en heb er nu bijna spijt van dat ik ipv Russische literatuur niet Pools, Tsjechisch, Servisch, Kroatisch, Albanees, Mongools, Oekrains, Bulgaars of misschien nog wel erger Portugees er niet als hoofdvak bij heb gedaan. Maar het kan nog gekker. Toen ik nog in het Bungehuis studeerde was Duits ook bijna een kleine taal met wel schandalig weinig hoofdvakstudenten ondanks het grote belang van de Duitstalige wereld. Ook maar afschaffen die handel? Ik werk voor een wereldwijd opererende Amerikaanse firma en werk voornamelijk in het Bulgaars en Oekrains en zou bijna Litouws hebben gestudeerd omdat ze daar geen mensen voor konden vinden. Misschien geeft dat een idee van het belang van de kleine talen. Zie het ook andersom. Toen ik aan de Vrije Universiteit in Berlijn studeerde, was ik verbaasd over de grote belangstelling voor Nederlands. Docenten vertelden me dat het oorspronkelijk maar een bijvak was van Duits, maar uiteindelijk op verzoek van de studenten een hoofdvak is geworden. Daar was (ik weet niet hoe het nu is) een universiteit nog een universiteit, een plek om kennis te vergaren en jezelf te ontwikkelen, niet slechts een plek waar je klaargestoomd wordt voor een vage functie in het bedrijfsleven.

De wereldtaal Portugees is klein? Niet volgens deze kaart, maar volgens Universiteitsbestuurders niet rendabel genoeg om het te kunnen studeren.

Mediageilheid van gruwelijkheden

Ik begrijp niet waarom niemand praat over een complete mediaboycot van al die extremisten. Ik vrees dat het IS ruimte geeft aan een ziek soort van vermaak en lust. Wat is een horrorfilm in vergelijking met de werkelijkheid vooral als die ook nog glossy gefilmd wordt? Stiekem vergelustigen we ons aan al die gruwelijkheden (geef toe, wie heeft het originele filmpje van de kruisgang van die Jordaanse piloot niet geprobeerd te bekijken) en vervolgens lopen we naar het koffiezetapparaat om de zaak daar weer bij te vullen. Ik wordt er vooral vermoeid en beroerd van, wetend dat ik geen uitzondering op het "mens-zijn" ben. Dat heb ik mijn zoon niet verteld toen ik hem uitlegde dat ons bewustzijn eigenlijk iets heel bijzonder is.

Stadhouder

Grappig: het woord stadhouder komt waarschijnlijk van Luitenant, oftewel Lieutenant, Lieu (plaats) Tenant (Houder, van tener, hoewel dat in het Spaans tot "hebben" is gegeneraliseerd). Leer ik ook weer wat. Ik moest daaraan denken toen ik gisteren mijn rijbewijs aan het verlengen was. De ambtenaar die mijn papieren in ontvangst nam, wist mij te vertellen dat Nederland vroeger een republiek van vrije provincies was. Waarschijnlijk zag hij op mijn DNI dat ik uit Overijssel kom. Ik moet bekennen dat ik best weinig weet van die tijd en de staatskundige geschiedenis van de oude republiek heel interessant is. Ik vertelde hem later wel dat Argentinie en Nederland met elkaar gemeen hebben dat we beiden tegen de Spanjaarden gevochten hebben, beide volksliederen over deze strijd gaan en tamelijk lang zijn, en dat we beide grote exporteurs van landbouwprodukten zijn (hij keek me bij het laatste enigszins ongelovig aan).