De fabel is weer terug van weggeweest

Ik zie al wel weer dat de fabel nog lang niet is uitgestorven maar bittere realiteit geworden. De wolf en de (terror)oehoe verstrikt in menselijke burocratie en regels. De één druipt weer af naar de Duitse wouden, geschrokken van al die aandacht en het massale wolventoerisme, de ander komt achter tralies terecht, beschuldigd van terrorisme. Daarnaast heb je ook nog de geschiedenis van Johannes de bultrug die een spuitje krijgt en Willem de Korenwolf die in zijn eentje de bouw van een bedrijventerrein in Limburg tegenhoudt. De actualiteit zit vol met dieren die bijna als mensen worden neergezet. Maar misschien zegt deze berichten juist wel iets over de mensen zelf en lezen we daarom zo graag deze berichten: "....dieren kinne net prate en dertroch nei alle gedachten ek net neitinke. Lykwols sil ik jim dudlik metsje dat myn ferhaal echt bard is en altyd wer barre sil. Mar dan moat ik jim in geheim fertelle. Ssst, net fierder oer prate. It ferhaal giet winlichen oer minsken..." (S.H.P. de Jong: Neam my mar Willem, het verhaal van Reintje de Vos in het Fries). De Fabel lijkt de 21 eeuw gehaald te hebben en vind je de Hesioduses, La Fontaines en Krylovs in de burelen van de grote kranten.....