Oeralblog

Een van de meest indrukkende en trieste films die ik ken ik is de "Groene Kamer" van Francois Truffaut. Het gaat over een man (door hem zelf gespeeld) die zijn vrouw heeft verloren en in een groene kamer alles wat aan haar doet denken bewaart. Nadat deze kamer door een brand vernietigd wordt, richt hij op de begraafplaats een kapel ter hare gedachtenis en die van alle vergeten doden. Voor hem is van belang dat de dood niet tot vergetelheid leidt, wat kan gebeuren als er bijvoorbeeld foto's zoek raken en er dan niets meer is. Vandaag zag ik het theaterprogramma van Ekaterinburg een moderne dansvoorstelling. Het lijkt me interessant om daar te gaan kijken, vooral om te zien hoe de laatste ontwikkelingen zijn in het bolwerk van de klassieke dans Rusland. Ik wil wel gaan, maar toch lukt het me niet. Toen ik in 1992 in Amsterdam Russisch ging studeren, was ik een groot liefhebber van klassieke dans. Ik ben zelfs via het culturele centrum van de Universiteit lessen gaan volgen...

Op vrijdag 29 januari is het precies 150 jaar geleden dat de grote Russische schrijver Anton Pavlovitsj Tsjechov (1860-1904) is geboren. Dat wordt uiteraard gevierd en op grootse wijze in Rusland. In april 1890 is hij ook drie dagen in Ekaterinburg geweest. Hij was onderweg naar het eiland Sachalin in het verre oosten. Over deze reis heeft hij een boek geschreven. Daarin schildert hij de barre omstandigheden van de aldaar levende bannelingen, wat bij het publiek, waaronder de tsaar, flink wat teweeg heeft gebracht. Ondanks dat Ekaterinburg het jubileum uitgebreid viert, was de schrijver zelf een stuk minder optimistisch over de stad. In brieven beschrijft hij de stad als een deprimerend provinciaal nest. Waarschijnlijk was hij die dagen verkouden. ...Toen ik gisterochtend wakker werd en door het treinraampje keek, voelde ik een afkeer tegen de natuur: witte vlakten, bomen in de rijp en achter de trein raast een echte sneeuwstorm. Is het niet deprimerend? Verdomme wat doe ik hier?.. ......

dedicated to Mrs. Woudt I'm a lover of Tango music and one of my favourites is the Soviet tango "Burnt by the Sun ( Utomlennoe Solnce )" from 1936 of Polish origin. The melody is written by the Polish musician Jerzy Peterburgsky originally called: To ostatnia niedziela (That last sunday). The Russian text comes from Josef Alvek. The title became famous because of the movie (1994) of Nikita Michalkov. My first acquintance with what they called Soviet Jazz and Estrada was when I visited Mrs. Woudt, teacher of Russian conversation at the Russian Department of Amsterdam University. She is a native Moskovitian who married a Dutch guy who took her to the Netherlands. I could copy some Russian discs and my old cassettes are still a treasure for me, although it's easy to find the music now on CD or in the internet. She told me how in the (political dark) Thirties the people in Russia loved to listen to this music and dance on it. Even a "serious" composer like Dmi...