Op een dag als vandaag is het interessant je af te
vragen hoe het leven zou in een wereld waarin ons land is verdwenen om
wat voor reden dan ook (een spectaculaire dijkdoorbraak, een ontploffing
van Borssele, een inlijving door Denemarken, of een demografische
revolutie in Drenthe, waardoor Nederland eigenlijk Drenthe wordt, het
Nedersaksisch staatstaal, Meppel als hoofdstad en Assen een soort
van Den Haag). Blijf ik Nederlander of
niet, moet ik dan toch maar Argentijn worden ondanks dat ik geen grote
vleeseter ben en voetbal ook niet mijn grote passie is.
Toen ik
nog op de ambassade werkte: raak ik nu mijn baan kwijt en hoe gaat de
Argentijns-Nederlandse Kamer van Koophandel heten? Gelukkig werk ik nu
bijna uitsluitend met Russisch en Bulgaars,want wat moet ik doen als er
geen Nederlandse bedrijven meer zijn die financiële rapporten
publiceren? Wordt mijn taal een bedreigde taal of niet, en wordt de
Taalunie naar Paramaribo verplaatst?
Het heeft ook zijn voordelen: je
hoeft tijdens je vakantie geen verplichte stroopwafels of pepernoten
meer te kopen voor je collega's en die oranjegekte zal slechts een
herinnering blijven, ik hoef geen boeken van Leon de Winter meer te
lezen of Freek de Jonge aan te horen, ik hoef niet meer voor de
honderdste keer lacherig doen als Argentijnen weer eens in Amsterdam
geweest om zich te vergapen in een trieste etalage van een
speelgoedwinkel aan de Ouderzijds Achterburgwal of Lange Niezel. Ik zal
wel die taxichauffeurs gaan missen die me nog steeds alle details van de
Nederlandse nederlaag in 78 weten op te dissen. Ik geloof dat ik maar
weer een kalebas vul met mate en als een oude gaucho aan mijn bombilia lurken.....
Het was niet van belang of ze nu uit het noorden of het zuiden kwamen, uit het westen of het oosten. Allen hadden hier hun typische vertegenwoordigers die zich samenvloeiden tot een enorme gevarieerde mozaiek. Dmitri Mamin-Sibirjak - De Miljoenen van Privalov
vrijdag 21 december 2012
woensdag 12 december 2012
Gifwolk en regen
Vrolijkheid komt nooit alleen, op 6 december werden
we geevacueerd wegens een gifwolk die de stad teisterde. Vervolgens viel
er een regenbuitjes die de stad blank heeft gezet. Het was een hele
expeditie om de kinderen van school te halen, en uiteraard zorgde een
onverlaat er wel voor om mij geheel doorweekt te laten worden. Je
begrijpt uiteraard wel dat hij werd vergast op enige Nederlandse
krachttermen. De regen viel daarna alleen nog maar harder. Ik las ergens
dat het volgens de Mayas het einde der tijden is gekomen. Ik zal eens
in mijn exemplaar van hun geschrift, de Popol Vuh kijken.....
Abonneren op:
Posts (Atom)