Het einde van Nederland

Op een dag als vandaag is het interessant je af te vragen hoe het leven zou in een wereld waarin ons land is verdwenen om wat voor reden dan ook (een spectaculaire dijkdoorbraak, een ontploffing van Borssele, een inlijving door Denemarken, of een demografische revolutie in Drenthe, waardoor Nederland eigenlijk Drenthe wordt, het Nedersaksisch staatstaal, Meppel als hoofdstad en Assen een soort van Den Haag). Blijf ik Nederlander of niet, moet ik dan toch maar Argentijn worden ondanks dat ik geen grote vleeseter ben en voetbal ook niet mijn grote passie is.

Toen ik nog op de ambassade werkte: raak ik nu mijn baan kwijt en hoe gaat de Argentijns-Nederlandse Kamer van Koophandel heten? Gelukkig werk ik nu bijna uitsluitend met Russisch en Bulgaars,want wat moet ik doen als er geen Nederlandse bedrijven meer zijn die financiële rapporten publiceren? Wordt mijn taal een bedreigde taal of niet, en wordt de Taalunie naar Paramaribo verplaatst?

Het heeft ook zijn voordelen: je hoeft tijdens je vakantie geen verplichte stroopwafels of pepernoten meer te kopen voor je collega's en die oranjegekte zal slechts een herinnering blijven, ik hoef geen boeken van Leon de Winter meer te lezen of Freek de Jonge aan te horen, ik hoef niet meer voor de honderdste keer lacherig doen als Argentijnen weer eens in Amsterdam geweest om zich te vergapen in een trieste etalage van een speelgoedwinkel aan de Ouderzijds Achterburgwal of Lange Niezel. Ik zal wel die taxichauffeurs gaan missen die me nog steeds alle details van de Nederlandse nederlaag in 78 weten op te dissen. Ik geloof dat ik maar weer een kalebas vul met mate en als een oude gaucho aan mijn bombilia lurken.....